Weer een maandje verder!

Selamat soré allemaal!

We zijn weer een maandje verder, maar ben niet bang, ik spoel even terug om bij het begin te beginnen. Australië.. Daar was ik gebleven.

23 maart, de dag van vertrek. De spullen waren gepakt, koffers konden nog net dicht en we waren onderweg naar het vliegveld. Wat hadden we er zin in om even lekker er tussenuit te gaan. Aangekomen op het vliegveld, we gingen inchecken.. Daar was ons eerste probleempje. Er was op de een of andere manier iets fout gegaan met oma haar visum voor Australië. Die hadden we online geregeld, maar die van oma was niet helemaal goed binnen gekomen. Dus daar stonden we aan de incheckbalie, te wachten.. wachten.. en wachten.. Ein-de-lijk.. Daar kwam de meneer dan toch aanlopen om te zeggen dat we door mochten. Pfew.. wat een opluchting. Oma moest er al van naar de wc en Lente was ook een beetje bang dat oma niet mee kon. We konden gelukkig aantonen dat we oma haar visum aangevraagd hadden! We hadden door het wachten niet veel tijd meer, dus we moesten meteen door naar de gate. Heel de familie in het vliegtuig en daar gingen we dan. Over 3,5 uur zouden we arriveren in Australië. Voor mij de eerste keer :)

3,5 uur later zijn we in Perth geland. Vlucht was goed gegaan. Storm natuurlijk veel foto's en video's gemaakt van de vlucht. Zelfs mocht hij met de piloot op de foto, dat vond hij natuurlijk helemaal geweldig! Eenmaal uitgestapt, koffers opgehaald, kwam daar het tweede probleem. We hadden een auto gehuurd, maar het huurbedrijf was blijkbaar al dicht EN erg ver weg, terwijl op de site stond dat de auto klaar zou staan op het vliegveld. Balen dus... Toen hebben we maar de taxi gepakt richting "Fremantle". Storm en Lente hun favoriete plekje, want daar staat namelijk de 'Eiffeltoren' (Groot klimrek in de vorm van de Eiffeltoren). Het eerste wat zij deden is daar naartoe rennen, want daar tegenover was ook ons hotel. Het was net of ze thuis kwamen, zo goed kennen ze het al. Wij hebben de koffers in de kamer gezet en zijn ook naar de speeltuin gegaan. (Ik heb natuurlijk stiekem ook geklommen in het klimrek). Hier hebben we 2 nachtjes geslapen, het was heerlijk weer en we hebben nog een onderzee museum bezocht samen met Storm. Lekker rustig begin van de vakantie.

De volgende stop was Mandurah. Daar hadden we een groot appartement geboekt voor ons allemaal voor 3 nachtjes. We belden die ochtend om te zeggen dat we er aan kwamen, maar toen werd ons verteld dat we het appartement een maand eerder hadden geboekt.... Dat was ons volgende probleem. We baalden natuurlijk als een stekker, want daar stonden we echt op te kijken, omdat dat een appartement aan het strand is waar 's ochtends de dolfijnen dicht bij het strand komen. Wat nu? We zijn toch maar die kant op gaan rijden om te kijken of we misschien iets anders zouden tegenkomen. Uiteindelijk toch besloten om het appartement opnieuw te boeken met korting. Dat hebben we gedaan, alleen niet het familie appartement, maar 2 appartementen, omdat de grote al geboekt was helaas. Daar aangekomen, was het prachtig. Helaas was het niet super lekker weer, maar we hebben wel leuke spelletjes kunnen spelen en andere leuke dingen kunnen doen. We hadden de volgende dag een boottrip geboekt om dolfijnen te zien. Het was die dag best slecht weer, maar we wilden heeeel graag de dolfijnen zien, dus we gingen met de boot mee. Het was een leuke tocht, maar helaas.. geen dolfijnen. En Lente en ik hadden nog wel gewenst dat het lekker weer zou worden EN dat we dolfijnen zouden zien. We waren na anderhalf uur terug aan het varen en waren bijna in de haven totdat vissers aan het seinen waren dat er dolfijnen in de buurt waren. Toen is de boot verder gegaan en ja hoor, toch nog dolfijnen kunnen spotten. Prachtig om te zien. Ze bleven voor de boot zwemmen en sprongen telkens omhoog. Hadden we toch nog geluk en Lente zei: "Dan is onze wens toch uitgekomen :)". Eenmaal terug in het appartement (nadat Esther, oma en ik boodschappen hadden gedaan) schrokken we van een enorme deuk op de achterkant van de gehuurde auto. Wat een pech, wat een pech. Dit wilde André natuurlijk wel repareren voordat we hem weer in zouden leveren. (wordt vervolgd)
Ook hier hebben we 2 nachtjes geslapen. Toen ik de ochtend van vertrek van het uitzicht aan het genieten was op het balkon zag ik ineens wat donkere dingen bewegen in de zee. DOLFIJNEN! Ik de familie roepen en Storm, Lente en ik zijn gaan rennen naar het strand. Dus weer een geluk!

Na Mandurah was Margareth river onze volgende stop. Esther en André hadden zich aangemeld op home exchange. Dus ze hadden geruild met een villa in Australië en die mensen hebben dan hier in huis gezeten op Bali. Daar gingen we nu heen. Een super mooie villa bij Margaret river. Daar zouden we 6 nachtjes verblijven. We zijn er veel op uit geweest. Ik ben één dagje naar het strand geweest met de kindjes, de andere dagen waren iets te fris door de wind. Het was daar ook bijna winter, dus dan was het nog lekker weer.
Hier zijn ook nog vrienden van Esther en André 2 nachtjes blijven slapen. Hebben we lekker gebarbecued en familie films gekeken. Lloyd en André zijn op pad gegaan om gereedschap te halen voor de auto. Zij hebben de deuk bijna helemaal uit de auto kunnen krijgen, gelukkig.. (wordt vervolgd)
Mijn verjaardag, op 30 maart heb ik dus ook kunnen vieren in Australië, in de mooie villa. Ik werd op zondag wakker gezongen door de familie en er was een heerlijk ontbijt gemaakt. We zijn die dag gezellig gaan lunchen in een prachtige omgeving en het eten was heerlijk. Ik heb een leuke verjaardag gehad, maar ik vier het ook nog als ik terug kom hoor haha!
De laatste dag hier zijn we nog naar een soort kinderboerderij geweest. En daar kwam een wilde baby kangoeroe aan springen, wat was dat leuk! Je kon hem knuffelen en doen. We staan er allemaal mee op de foto! Zelfs ik was door het dolle heen dat ik een kangoeroe had geaaid haha! (foto's volgen)
We zijn ook nog naar de chocolade fabriek geweest en ik ben gaan paardrijden met André, Esther en Lente. Dit was ook erg leuk om te doen door de prachtige natuur en kangoeroes!

Voor de laatste paar dagen hadden we nog geen planning gemaakt. Esther en ik hadden nog 2 nachtjes en de rest 3 nachtjes. Ik moest namelijk voor mijn visum terug naar Bali via Singapore. Dit vond ik natuurlijk niet heel erg, want in Singapore kan je erg leuk shoppen! :D
We hadden ervoor gekozen om de kindjes te verrassen en de laatste paar dagen terug te gaan naar "Fremantle", naar de 'Eiffeltoren'. Hier hebben we nog lekker genoten en zijn we nog gaan winkelen. De laatste dagen rustig aan gedaan.
Alleen er was nog één ding... André had dus de auto kunnen maken voordat hij hem terug zou inleveren, maar... Hij kwam ergens achter. Hij bedacht zich ineens dat er ergens een kruisje stond op de papieren, waar dus al een beschadiging zat op de auto... Dat was dus die deuk.... We hebben het wel maar zo gelaten en ze hebben er niets van gezegd gelukkig haha, maar wat een pech hadden we af en toe.

Esther en ik zijn op donderdag naar Singapore gevlogen, veel geshopt en visum kunnen regelen en vrijdag weer doorgevlogen naar Bali. De rest van de familie kwam tegelijk met ons aan vrijdag vanuit Australië, dus we konden weer met z'n allen terug naar huis.
Tot zo ver mijn vakantie in Australië verhaal. Ik heb nog veeeeel meer gedaan, maar anders wordt het te lang. Dat vertel ik allemaal wel als ik weer terug ben over een paar weken :)

Na het weekend begon mijn stage weer gewoon en de tweede helft van mijn stage. Ik heb gevraagd of ik het een en ander aan mocht passen en dat mocht. Voor mij wel heel erg prettig en een gevoel van vertrouwen wat ze aan mij geeft.
Ik vond het namelijk nog steeds een beetje chaotisch wanneer de kinderen mogen 'spelen' (werkles), dus ik had bedacht om gebruik te maken van een planbord zodat de kinderen zelf goed moeten nadenken wat ze een hele les kunnen volhouden. Dit heb ik tot nu toe altijd bij de kleuters gebruikt in mijn vorige stages. Omdat dit nieuw voor ze is heb ik wel afgesproken dat ze één keer in een les mogen ruilen van werkje. Nu een paar weken verder gaat dit eigenlijk erg goed. Voordat we beginnen kunnen ze hun naam op het planbord bij een werkje of hoek hangen en daar blijven ze dan ook de gedurende les. Voorheen liepen ze na 3 minuten weer ergens anders heen, dan weer na 2 minuten ergens heen, en ik werd daar een beetje gek van. Zo had ik weinig controle over de kinderen wanneer ik zelf met een groepje zat. Mijn mentor neemt mijn dingen ook gewoon over, dus dat is wel fijn.
Ook heb ik de helpende handjes ingevoerd. Elke dag kies ik twee kinderen en die zijn die dag mijn assistentes. Zij checken of alles opgeruimd is, of de stoelen onder te tafels staan etc. Dit vinden ze super leuk om te doen, want ze voelen zich erg groot als ze de 'assistentes' van de juf mogen zijn en nemen dit erg serieus. Ze hebben allemaal een handje mogen versieren. De handjes van de kinderen die gekozen worden hang ik dan op in de klas.
Als laatste heb ik de 'line leader' ingevoerd. Dit betekent dat wanneer ze in de rij moeten staan ze geen ruzie meer hoeven te maken over wie er vooraan mag staan. Dit deden ze zo vaak, dat ik nu een oplossing heb verzonnen. Ook dit werkt positief. Geen gezeur, één iemand krijgt een badge met line leader zodat het duidelijk is dat hij of zij dat is die dag. Dus met andere woorden, het gaat erg goed op stage en ik heb het nog steeds ontzettend naar mijn zin. Helaas is volgende week mijn laatste week en zal ik afscheid moeten nemen van deze leuke school met leuke leerkrachten en leuke kinderen!

Vorige week maandag is Patrick (mijn leraar van de PABO in Nederland) aangekomen in Bali. Hij is mij dinsdags op komen zoeken op mijn stageschool. Wat was dit leuk, om iemand van mijn eigen school te laten zien hoe het hier is in het echt, en niet alleen via de mail of via foto's. Hij was dan ook erg onder de indruk van de enorme school en de vele faciliteiten die ze hebben. Dus misschien wordt het wel een vaste stageplek voor de PABO in Nederland.
Daarna heb ik laten zien waar ik woonde en is hij blijven lunchen. Oma vond dit natuurlijk ook erg gezellig en aangezien Patrick geïnteresseerd is in de geschiedenis hebben oma en Patrick hele gesprekken gehad over vroeger en over de oorlog die oma meegemaakt heeft. Het was een gezellige dag en we hebben veel bij kunnen kletsen.

Genoeg weer over stage. Dat gaat allemaal goed :D
Vorige week donderdag heb ik ook iets speciaals meegemaakt. Een man uit Lovina (een healer) kwam ons allemaal een healing geven. Ik geloofde er helemaal niets van natuurlijk, maar toch leuk om een keer mee te maken. Bij oma, Esther en Storm was het namelijk erg indrukwekkend. Daar lag ik dan op de tafel met mijn ogen dicht. Ik moest een kaart trekken en gaan liggen. Met allemaal vreemde geluiden van een trom en dingetjes van zijn altaar heb ik een uur mogen genieten. Na een uur ging hij dingen zeggen, maar helaas was het bij mij niet zo indrukwekkend. Bij oma, Esther en Storm had hij echt dingen gezegd die klopten en die hij niet kon weten, maar bij mij zei hij dingen van de kaart, dus dat was wel jammer. Omdat ik het al niet geloofde had ik gehoopt dat het erg indrukwekkend was zodat ik er enigszins in kon geloven. Misschien was het niet zo indrukwekkend omdat ik er niet in geloof. Ik weet het niet.. Maargoed.. Ik heb het wel een keer meegemaakt en ik kan er over mee praten.

Ondertussen heb ik hier ook wat mensen leren kennen waar ik af en toe leuke dingen mee ga doen. Voor mij ook wel fijn om een keer er op uit te gaan en natuurlijk heel gezellig. Zo ben ik bijvoorbeeld vorige week lekker naar het strand geweest en ben ik gaan surfen met Nadeche. Het ging eigenlijk erg goed, dus dit gaan we vaker doen. Ook ben ik naar een super luxe bioscoop geweest. Kost helemaal niets en daar heb je een ligstoel met kussen en deken en bediening haha. Je kan gewoon hele avondmalen bestellen. Dus dit was ook wel een leuke ervaring!

Afgelopen donderdag heb ik mijn eerste duik gemaakt in het zwembad. Ik heb als verjaardagscadeau van mijn oom en tante een duikcursus gekregen. SUPER VET!! Dus ik ben afgelopen donderdag begonnen met duiken in het zwembad. Hier heb ik alle skills geleerd in 3 uurtjes tijd. En het leukste van alles is dat ik morgen al meteen mijn tweede EN derde duik heb, de open water dives. Ook heb ik super veel geluk, want ik ga meteen naar een van de mooiste plekken. Namelijk naar Manta point en Crystal bay. Mijn duikinstructeur had toevallig al een trip staan, dus ik mag mee om daar mijn open water dive te doen. Daarbij is het wel veel theorie leren, maar dat heb ik er wel voor over. Ik vind het echt geweldig om te doen! Ik hoop dat wanneer ik mijn volgende verslag schrijf, dat ik kan zeggen dat ik mijn 'open water certificaat' gehaald heb :D

Ik denk dat dit tot nu toe weer even alles is. Natuurlijk maak ik hier elke dag wel iets mee, maar dan wordt het een boekwerk als ik dat allemaal op zou moeten schrijven. Over 3,5 week zie ik jullie allemaal alweer, dus dan kan ik aaaaalles vertellen.

Tot snel en de groetjes! Als er nog bijzondere dingen in Nederland zijn gebeurd wil ik dat ook wel heel graag horen hoor :) Ik moet natuurlijk ook een beetje op de hoogte gehouden worden.

P.s. heeeeel erg bedankt voor de felicitaties die ik heb gekregen op mijn vorige verslag. Erg lief en leuk dat jullie aan mij gedacht hebben, ook al zit ik aan de andere kant van de wereld.

Doeiiiii xxxxx